Deze zaterdag 8 januari had ik de St. Nykstercross in mijn agenda. Alweer de 4de cross uit de wintercompetitie van
AVHeerenveen. Afstand 10.4km. Parcours was t.o.v. ander jaren iets verlegd vanwege zeer natte en soms nog bevroren delen in de bossen van St Nic.
De temperatuur zaterdagochtend was met 8graden zeer mild. Na al die kou van de afgelopen weken voelt het bijna als lente. Maar de motregen maakte het niet heel aantrekkelijk om naar buiten te gaan. Toch maar....
De start was om 10:30 en er had zich een flinke schare met atleten verzameld die of de 5.2km of de 10.4km gingen lopen. Bij het inlopen vroeg ik mezelf weer af waarom ik nog niet eens spikes heb aangeschaft. Kan ik toch voordeel uithalen denk ik. Maar ik deed de cross maar weer op mijn vertrouwde loopschoenen. Ik startte vlot voorin. Het vervelende aan die eerste kilometers is dat iedereen nog zo dicht op elkaar loopt waardoor je het pas niet goed ziet en dus niet goed kan anticiperen op kuilen, plassen en modderige stukken. Maar al redelijk vlot had ik een positie waarin ik de meters voor me vrij in het zicht had. Geke Venema liep vlak achter me, dat kon ik aan haar ademhaling horen. Het parcours lag er prima bij. Vorig jaar nog zwaar besneeuwd, nu af en toe drassig, maar nog prima beloopbaar zonder spikes.
Na ruim 3km ging Geke me voorbij waardoor ik bij de dames de koppositie verloor. Ik liep al op een pittig tempo en een tempo hoger zou mij opbreken. Maar gelukkig versnelde Geke niet en kon ik aanhaken. Aangezien Geke haar loopjes altijd goed opbouwd, wilde ik bij de ingang van de tweede ronde zo vlak mogelijk achter haar blijven. Dit ging wonderbaarlijk goed. Ik bleef heel mooi in het spoor bij Geke. Na 9km verwachtte ik een versnelling van Geke, die er niet kwam. Ik voelde reserve in mijn benen en vroeg mezelf af wat ik hiermee wilde gaan doen. Netjes achter Geke blijven hangen om als 2de te finishen of toch erop en erover. Ik hou er niet van om in de laatste 50m iemand vanuit de rug voorbij te sprinten en vond dit gezien de hoeveelheid kopwerk dat ze had gedaan ook niet terecht. Dan maar een lange versnelling. Met nog zo'n 500-700m te gaan verhoogde ik mijn tempo. De sterkste benen zouden dan eerlijk winnen. Ik zette mijn versnelling rustig in en keek/luisterde of Geke reageerde. Ik hoorde aan haar ademhaling dat ze al behoorlijk aan d'r max zat. Door er nog een tandje bovenop te gooien wist ik zeker dat ruim voor haar kon finishen. En dat deed ik. Ik finishte in 48 minuten. Ik had niets over, maar maag, darmen en benen voelden goed. Voelden heel goed. Even kletsen en een rondje uitdraven met Kees. Wil ik door al dat geklets nog wel eens overslaan, maar is zo heilzaam.
Tja en herstellen moet wel even. Morgenvroeg met de AVHeerenveen bikers naar Appelscha. Dan moet er weer een beetje power in de benen zitten.
Dank aan Saher voor de
Foto's van de cross
