dinsdag 8 september 2015

3de plek in Renkum: Bijzondere generale

Tri-Ambla 2014 was mijn laatste triathlon. Hoewel er daarna nog een paar cross-duathlons en wat crossloopjes volgden, ging het met de functie van mijn been eind vorig jaar zo snel achteruit waardoor ik voor 2015 al mijn geplande wedstrijden schrapte. Een reconstructie van de liesslagader volgde in juni. Dat dan gaat het heel snel weer kriebelen. Wat kan ik dit jaar nog wel?


Vooraf
Ik ging redelijk fit mijn operatie in en had mijn basisconditie goed onderhouden. Dus toen ik na 4 weken volledige rust, na de operatie weer heel voorzichtig mocht gaan zwemmen/fietsen/lopen ging dat direct wel lekker. Na de 4 weken rust volgde 4 weken revalidatie waarin ik opbouwde van om de dag een kwartiertje sporten op heel lage intensiteit, naar elke dag een a anderhalf uur sporten. En toen werd het tijd om weer structureel te trainen. Acht weken na de operatie mocht ik alles weer. 

In mijn enthousiasme schreef ik me in voor Renkum en ook voor de Tri-Ambla. Erg ambitieus. Betekent de eerste wedstrijd na 4 weken echt trainen en het NK na 6 weken trainen. Maar ik pakte de trainingen goed op en motivatie is de juiste drijfveer. Twee weken voor de crosstriathlon Renkum kreeg ik toch twijfels. Gaat mijn lichaam dit trekken? Naast de operatie vergde een zware persoonlijke situatie ook zijn tol. Met korte nachten en slecht herstel, deed mijn lichaam niet helemaal wat ik wilde. Toch waren er trainingen die erg goed gingen zoals fietsen in Schoorl en een mooie city swim in Harlingen (foto's). Marcel overtuigde mij op basis van de output van mijn trainingen en resterende periode dat ik best een aardige wedstrijd kon draaien. Dat had ik nodig om vast te houden aan mijn eigen vertrouwen in mijn eigen lijf. Dus de juiste focus.













Cross triathlon Renkum
Vorig jaar de eerste officiele editie van de cross triathlon in Renkum. Geinitieerd door Joost Christiaans. Super! Mooie wedstrijd met bijzondere elementen. Meest bijzonder: je wordt met een boot een kilometer de Leidsche Rijn op gebracht en mag met de stroom mee de eerste kilometer zwemmen. Fietsparcours is prachtig met mooie korte klimmetjes, uitdagend bochtwerk en leuke afdalingen met voldoende boomwortels. Kicken dus. En lopen met twee pittige klimmen per ronde, een stimulerend slot.

Zaterdag 29 augustus was het heerlijk weer. Op een opkomende kaakontsteking na, voelde ik me fit. Tesamen met Marcel, Casper en Wietse reed ik naar Renkum. Heerlijk om weer zoveel enthousiaste bekenden te zien uit de tri-scene. Gezellig bijpraten. Voelde de juiste atmosfeer en had zin om te crossen. OM 11:15 stapten we op de boot die ons 1km de Leidsche Rijn op voer. Daar in het water springen en, in lijn, wachten op het startsignaal. Ik zwom niet volle bak. dat had ik woensdag met de clubkampioenschappen al gedaan. Het zwemmen ging heel prima. De stroom mee was maar minimaal zodat ik met een zwemtijd van 14:16 opde kilometer toch nog 3 minuten langzamer was dan vorig jaar. Ik wisselde vlot, pakte mijn ATB en reed de aanrijroute van zo'n 2km naar het bos. 4 rondjes van 6.5km. Marcel was van de zwemstart naar het bos gerend zodat hij mooi mijn positie door kon geven. Op de fiets was het even van positie wisselen. Uiteindelijk fietste ik op positie 5. Kon op de fiets geen verschil maken. Hoewel ik aardig fietste, mistte ik nog de echte power. Of dat zit in de beperking van mijn linker been, te beperkte training of andere factoren weet ik niet. Maar op zich mocht ik met 1:13:40 op de 30km verder niet klagen (vind ik nu). Ik wisselde super vlot van fietsen naar lopen en begon met een achterstand van 3' op de dame voor mij. Het lopen voelde heel soepel. Ik wist dat ik ontspanning op mijn quadriceps moest houden. Dat lukte goed. IN het klimmen natuurlijk niet. Maar ik herstelde voldoende na het klimmen en kon steeds weer de juiste ontspannen pas vinden. Na de eerste ronde (5.5km) had ik bijna 2 minuten van mijn achterstand op mijn voorganger ingehaald. Dat gaf de juiste spirit. Marcel gaf me strak de achterstand op nummers 3 en 4 door en wees me erop dat ik ze bijna in de rug keek. Dus bij het ingaan van de tweede ronde wist ik dat ik, wanneer ik zo kon blijven lopen, zeker nog een plekje op kon schuiven. Al heel vlot in de tweede ronde zag ik beide dames in de rug. Toen de eerste klim van de ronde weer kwam gingen Simone en Natasha beiden over in wandelen. Dit was het moment om er voorbij te gaan. Het gaf me iets van vleugels. Voelde zo heerlijk toen ik boven aan de klim een derde positie in de wedstrijd over kon nemen. Ik werd even heel week in de benen. Zullen de emoties wel zijn geweest. Dacht echt: wat super dat dit me gegund is. Ik kon steady blijven lopen. Haalde nog een paar mannen in en hoefde in de laatste kilometers niet eens meer te pushen om een derde plek vast te houden. In 2:24:45 finishte ik. Twee minuten achter May Kerstens en 8 minuten achter voormalig NK Linda van Vliet. Erg tevreden. Gehoopt en niet verwacht........ Erg blij!!

Na thuiskomst direct aan de ibuprofen. Nadat mijn lichaamseigen endorfines waren uitgewerkt, stak de pijn van de kaakontsteking de kop weer op. Uiteindelijk volgde afgelopen week een wortelkanaalbehandeling en het trekken van een kies. Dus even wat extra rust genomen om mijn energie te gebruiken voor het herstel van de ontsteking. Nu op naar het NK Cross Triathlon op Ameland. Focus houden. Heb er in ieder geval onwijs veel zin in! Zal zeker een bijzondere uitdaging worden.