dinsdag 17 december 2013

NK cross duathlon: helemaal terug.......in de modder

Tien jaar geleden was de eerste editie van de cross duathlon in Groesbeek. Ook de eerste editie van de Ameland Adventure Run. Tien jaar geleden koos ik voor Groesbeek. Dit jaar dezelfde keuze. Waarom? 1) ik ben meer cross duatleet/triatleet dan loper; 2) dit jaar NK. En omdat ik in 2012 een petitie had opgezet voor het NK cross duathlon omdat dames een kortere afstand moesten doen dan de heren, vond ik, dat ik daar ook naar moest handelen. De Adventure op Ameland is wel mijn thuiswedstrijd. En de sfeer is onbeschrijflijk. Twee jubileum edities. Kiezen uit 2 fantastische opties is een luxe probleem:). Weer een geweldige ervaring rijker.

Gedachten
Ik had een half jaar geleden niet verwacht om in december aan de start te staan bij het NK Cross duathlon. En al helemaal niet gedacht dat ik zou presteren op deze wedstrijd zoals ik nu heb gedaan. In het voorjaar 2013 hoopte ik dat ik in juni een succesvolle operatie zou hebben en mogelijk in december voor een 2de operatie zou gaan zodat ik in mei/juni 2014 mogelijk weer wedstrijden zou kunnen doen. De operatie in juni viel fysiek mee, maar het herstel naderhand was mentaal erg zwaar. Het gevoel tijdens mijn trainingen was na de operatie niet heel positief. Maar stukje bij beter werd het gevoel beter en nam de progressie in mijn prestaties toe. Ik wilde geen operatie aan mijn rechter been (waar ook een vernauwing in de liesslagader zit) en ben me gaan focussen op wat ik kan en wilde dat uitbouwen. Zo vond ik dat ik 5.5 maand na de operatie klaar was om me te meten met de besten van Nederland op het gebied van de cross duathlon. Mentaal ben ik sterker geworden en ik wist en weet zeker dat ik daardoor meer kan afzien en de pijn die ik in mijn linker been nog ervaar kan verbijten.


De wedstrijd
Een vroege start om 10:15 zorgde ervoor dat ik extreem vroeg moest vertrekken. Om 7:00 pikte ik Samme op die deelnam, later op de dag, aan het NK voor de heren. Mooi op tijd aanwezig zodat ik nog even een blik kon werpen op het parcours, her en der bij kon kletsen en info in kon winnen over het parcours, ATB op tijd in het PF en warm lopen voor de start. Groesbeek heeft een echt NK waardig parcours waar technische bikers in het voordeel zijn. De hele top stond aan de start. En dat vind ik mooi. Dan weet je werkelijk waar je staat. 10:15 klonk het startschot voor het NK dames. Volle bak rennen over 2 rondes van 3.25km. We renden het eerste stuk over het modderige motorcross parcours en zo het bos in. De eerste kilometer zat de groep dames nog dicht op elkaar, maar na de eerste pittige klim trok het veld langzaam uit elkaar. In de tweede loopronde voelde ik meer power in de benen als de eerste ronde en kon zelfs nog wat aanzetten. De enkels overleefden het wortelige parcours en de schoenen bleven aan op het zuigende motorcross parcours (itt enkele anderen). Als 7de dame wisselde ik na 6.5km lopen en anderhalve minuut van de nummer 1. Vlot had ik mijn ATB schoenen aan, helm op en sprong op mijn Fate van On Tour Rijwielen.

Start op de motorcross baan waarin een zeer steile klim me een modderig bos inleidde voor 2 rondes van 10km. Prachtige singetracks over natte, gladde wortels en door heerlijke zwarte drek. Zo zijn de parcoursen op z'n mooist. Ik reed goed. Technisch ging het perfect. Ik voelde me vertrouwd op mijn bike die strak reageerde op al het geweld. Op de eerste steile klim zag ik 2 dames afstappen, waar ik lekker door kon knallen. Dat geeft een fijne kick. Ik moest het laten lopen op lange, rechte, geleidelijke klimmen. Daar kwam ik power tekort tov andere dames. Kan ik nog aan werken:). Toen op 9km een bordje stond met "voorzichtig, gladde

wortels", wist ik dat het weer leuk ging worden. Even was ik geconcentreerd op verkeerde dingen en ging links een singletrack op waar ik eigenlijk rechts moest. Ik zag in de verte bikers waar ik vlot op afreed. Dat bleken tegenliggers. Shit. Zijn zij aan't inrijden of is het een andere startserie en zit ik niet meer op de juiste track. Dat laatste dus. K#!t%. Omdraaien en terugrijden. Terug op zoek naar waar ik vandaan kwam en kijken waar ik verkeerd gereden was. Een aantal dames waren me inmiddels gepasseerd en ik moest weer aan de bak om ze terug te pakken. Ik kon bij Ingrid van lubek aanhaken en met haar meerijden. Ook Annemiek sloot aan en met z'n drieen reden we het grootste deel van de 2de ronde. Ik had geen idee meer van mijn positie in het veld. Vooraf had ik mezelf het doel gesteld om een top-10 te rijden. Maar ja, zat ik op een 13de positie of op een 8ste? Gewoon eigen race blijven rijden. Ingrid reed de laatste kilometer van het biken bij me weg, ik reed Annemiek los en zo konden we alleen nog verschil maken tijdens de laatste run.


Wederom een zeer vlotte wissel en begon ik op een 20-25 seconden achterstand van Ingrid aan de laatste run. Ik wilde alles geven; voelde wel pijn, maar ook voldoende power. Ik nam Ingrid als mikpunt om het uiterste uit mezelf te halen. Heel gestaag kwam ik meters dichterbij. Tijdens de klim na 1-1.5km zat ik op de hielen, maar moest bovenaan de klim de benen wat losschudden waardoor ik weer wat meters verloor. Hoofd op en de benen maar helemaa leeglopen. Ik kreeg de dame voor Ingrid in het vizier en nam dit als volgend mikpunt. Ik passeerde Ingrid en focuste op Laura Hak. Maar ik kon niet dichterbij komen. Laatste stuk over de motorcross baan. Dat is echt verrot gaan met hele steile klimmetjes en door de zuigende modder. Maar......ik redde het om als 10de dame te finishen in een tijd van 2:03:15. Fout rijden heeft me een plekje gekost. Stom, maar jammer. Maakt het verschil met de andere atleten kleiner. Helemaal tevreden! Samme haalde een mooie 3de plek bij de H45+ en Arie goud bij H40+ (en 4de oveall). We hebben de eer van de Friezen weer goed hooggehouden. Op naar nieuwe uitdagingen in 2014. Maar eerst komende zondag de Noord-Nederlandse Crosskampioenschappen in Oranjewoud (6km cross) en de Oliebollenloop (10km) op Oudjaarsdag. Vor die tijd de beentjes maar weer helemaal soepel laten masseren door Hans. Kan ik weer bouwen. Echt zo lekker dat het juiste gevoel in mijn been weer terugkomt. Geeft bergen met motivatie, inspiratie en energie.

1 Linda van Vliet 1:52:41
2 Riikka Vreeswijk-Kelja 1:56:50
3 Judy van den Berg 1:57:23
4 Lindy van Anrooij 1:58:17
5 Judith Visser 1:59:30
6 Jip Veelenturf 1:59:46
7 Lucie van Genugten 2:00:17
8 Dieuwertje Poort 2:00:30
9 Laura Hak 2:02:45
10 Silvia Brouwer 2:03:15

Bedankt John Veenstra en Samme Steenstra voor de prints!