zaterdag 2 januari 2010

Winnende start in Sint Nic

Na het overmatig eten met Kerst en Oud & Nieuw, lijkt een cross altijd weer een goede uitdaging en een mooie, sportieve start van het nieuwe jaar. Ik twijfelde vanaf de Kerst al even of ik op 1 januari de nieuwjaarsloop op Ameland zou lopen of zou kiezen op 2 januari voor onze clubcross in Sint Nic. Uiteindelijk koos ik voor de laatste zodat het vette eten en de alcohol van oudjaars avond mij niet zoude hinderen en ik tevens op nieuwjaarsdag wat langer in bed kon blijven liggen en niet vroeg richting Ameland hoefde af te reizen.

Op zaterdag 2 januari lag er een mooi laagje sneeuw op het parcours van de cross in Sint Nic. Daar waar vele crosslopen waren afgelast, ging de cross in Sint Nic gewoon door, dankzij een aantal vrijwilligers die op Nieuwjaarsdag het parcours 'begaanbaar' hadden gemaakt. De ondergrond was flink bevroren van alle vorst de afgelopen dagen. Ik twijfelde wel een beetje over het lopen omdat bevroren sporen een flinke aanslag vormen op je enkels. Enfin, dan maar behouden lopen. Ik heb geen crossschoenen of spikes en had dus gewoon m'n wedstrijdschoentjes aan. Daar voelde ik me niet zo heel zeker over.

Rond 10:30 klonk het startschot en begon ik aan de eerste ronde van de 10.4km. Ik startte behouden en kon vanwege de singletrack ook weinig anders doen de eerste kilometers, omdat er weinig mogelijkheden waren tot inhalen. Dus met een hartslag van 168 legde ik de eerste kilometers af. Die vielen niet tegen. Toen het veld iets meer uit elkaar trok en de paden breder waren, kon ik wat inhalen en liep ik op een nette hartslag van 172. Het voelde prima en ik zat nog lang niet in het rood. Na de eerste ronde van 5.2km liep ik nog steeds als eerste dame. Zo'n 200 achter me zag ik Geke Venema lopen. In het hoofd houdend dat zij de laatste kilometers nog wel kon gaan versnellen, deed ik er een klein tandje bovenop. Ik zag dat de afstand groter werd en wist in de laatste 2km al dat ik niets meer te vrezen had. Zo kon ik mooi behouden blijven lopen en hoefde ik niet in het rood te gaan.

In een tijd van 47:03 finishte ik als eerste dame, met een ruime voorsprong van anderhalve minuut op de tweede dame. Ik was enorm tevreden en blij met het verloop van de cross. Ik had een mooi tempo kunnen lopen, kende geen verval in de tweede ronde en de ademhaling en benen hadden prima gevoeld. Voldaan met menig atleet nagekletst over de cross waar de meesten bij aanvang nog een beetje voor huiverden, maar die achteraf toch enorm bleek mee te vallen. Lekker bijkomen in de sauna te Joure. Wat kan het leven toch heerlijk zijn!!

Met dank aan Samme voor de kiekjes (Website Samme Steenstra)