2013
Dit jaar doet zijn 'naam' eer aan. Na haperingen in 2012 kon ik aan het begin van 2013 niet weten wat me te wachten stond. "Obstacles are things a person sees when he takes his eyes of his goals" kopte ik nog aan het begin van het jaar 2013. Terugkijkend denk ik dat ik beter kan zeggen dat een doel ervoor zorgt dat je obstakels beter kunt overwinnen. Pijn met sporten, het inleveren van fysieke vermogens, de diagnose vaatvernauwing, de mogelijkheid voor wel/niet opereren, de operatie en het herstel hebben veel verdriet veroorzaakt, maar mij ook zoveel sterker gemaakt. Ik hield een doel: Mijn "Way of Life" doorzetten. En dat kan!
Controle 27 november 2013 (exact 5 maanden na operatie)
Een maand eerder dan normaal in het protocol, mocht ik weer naar het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven. Het onderzoek en de test die ik 13 maart dit jaar deed, herhalen om te kijken of de reconstructie van mijn linker liesslagader geslaagd is. Bevindingen: In rechter (niet geopereerde) been is wederom/nog steeds ruis hoorbaar die duidt op vernauwing. Deze vernauwing is niet erger geworden en laat ik voor wat het is. Tijdens de echo is het geopereerde gebied in de linker lies uitgebreid bekeken. Het ziet er allemaal prima uit. Het vat is wat wijder geworden door de operatie en verschilt niet meer van het rechter been. De aanhechtingen van de patch lopen vloeiend over in de slagader. Bovenin de buikholte lijkt het vat nog aan de nauwe kant. Zie foto. Het is te riskant om in dat gebied te opereren. Onder dit vernauwde stuk is al over een lengte van 12cm een reconstructie gemaakt. En met deze 'afwijking' zal ik moeten leren sporten/leven:). Geen knik meer in het vat. Echo werd verder goed bevonden.
Fietstest
Ik mocht wederom een maximale fietstest uitvoeren. Het moment van verzuren deed zich veel later aan dan voor de operatie. Ook was ik in staat om een flink aantal Wattages meer weg te trappen dan voor de operatie. So far so good. Direct na de maximale fietstest bloeddruk in bovenarm en beide enkels meten (terwijl benen hoog op krukje staan). Gedurende 3 minuten elke halve minuut een meting. Evenals voor de operatie was er nog een behoorlijk verschil in de bloeddruk in mijn arm en in mijn been. Voor de operatie had ik een drukverschil van 100mm Hg. Nu was het iets gereduceerd tot een drukverschil van 80mm HG. Nog verre van optimaal. Linker en rechter been verschilden 40 mm HG in druk. Dus doorbloeding links is nog steeds niet goed.
Zenuwpijn
Helaas bijft de zenuwpijn aan de voor- en binnenzijde van mijn bovenbeen ook nog aanwezig. Als ik er over heen wrijf voelt het alsof je een pleister van je huid trekt. Vervelend. Maar het hindert het sporten niet heel erg. Natuurlijk hoop ik dat de zenuwen in de lies, die de pijn veroorzaken, nog verder herstellen. Maar ook met alle ongemakken die er (nog) zijn, ben ik meer dan blij dat de operatie mij weer een stap verder heeft geholpen.
Genoeg hoop
Belangrijker dan de medische bevindingen zijn mijn ervaringen. Hoewel er een lange periode is geweest waarin ik ervoer dat de operatie bij lange na niet het gewenste effect had gegeven (nog steeds vroegtijdige verzuring en naderhand meer spierpijn linker been), voel ik 5 maanden na de operatie dat er nog steeds progressie zit in mijn herstel. Mijn duurtrainingen kan ik zonder vervelende pijntjes doen. Dat is echt een hele grote vooruitgang. Dat mijn linker been tijdens intensieve trainingen eerder verzuurd is wel te verteren. Mijn fysieke prestaties zitten weer dicht aan tegen wat ik voorheen kon. De sensaties blijven nog wel iets achter. Daar kan ik wel mee leven. Hoewel mijn rechter liesslagader ook vernauwd is (gaat van een doorsnee oppervlakte van 64mm2 naar 36mm2) heb ik besloten daar niets aan te laten doen. Het mentale proces na de operatie was me daar te zwaar voor. Als ik kijk naar wat ik nu kan, dan ben ik daar super blij mee. Daarbij komt dat ik zeker nog 6-12 maanden verder zou kunnen herstellen van de operatie. Dan moet ik flink blijven trainen zodat het vat goed opgerekt kan worden en de bloedtoevoer nog beter wordt. Voor nu wil ik genieten van mijn trainingen en wedstrijden (en dat gaat goed); doelen zetten voor komend jaar.
Planning 2014
In mijn trainingen heb ik wel een zeer vast ritme. Dat is ook nodig om het sporten goed af te stemmen op mijn gezin en mijn werk. Plannen is het toverwoord om je trainingen efficient en effectief uit te voeren. Ik ben blij dat Johan Neevel over mijn schouder meekijkt of de inhoud en periodisering goed past. Daardoor blijf ik scherp in wat ik doe. De grote lijnen voor komend jaar:
