Weken lang keek ik uit naar het telefoontje voor een operatiedatum. Ik kon me het moment van euforie al helemaal voorstellen. Toen ik dan daadwerkelijk de operatiedatum te horen kreeg, bleek dat wel een datum met een zwart randje. Donderdag 27 juni. Hierdoor zou ik het 40 jarig huwelijksfeest van m'n ouders (29 juni) moeten missen omdat ik voor herstel 5 dagen in het ziekenhuis moet blijven. Er waren geen andere passende opties. Dagen en nachten liggen piekeren over de datum. Maar goed, over een week is de eerste operatie achter de rug. Het komt nu erg dichtbij allemaal. Dat ik het feest van pap en mam nu mis geeft wel een verdrietig gevoel.
Afgelopen weken nog aardig kunnen trainen al ging de frequentie wel naar beneden. Het ontbreken van een doel zorgt voor een andere motivatie. Althans, dat is mijn ervaring. Ik train nu omdat ik fit de operatie in wil gaan en omdat ik het gezellig vind om met clubgenootjes de sport te beleven. Maar de werkelijke beleving is anders en haalt het ultieme genieten van de sport wel weg. Tja, een duurloop met tempo 10 km/hr is voor mij niet uitdagend. En als ik daarbij ook nog ongemak en pijn ervaar, dan verdwijnt het plezier wat eerder. Maar in het anaerobe systeem ben ik sterk. Dus daar haal ik dan ook mijn voldoening maar uit tijdens het lopen. Zwemmen blijft ook heerlijk. Helemaal nu het buitenwater ook weer op temperatuur is. En fietsen? Vooral als het lekker weer is:)
Prettig of niet, maar met m'n werk heb ik het huidig zo druk dat ik amper stilsta bij de operatie die gaat komen. Voor mij wel een aangename focus. Ik zie dan ook niet tegen de operatie op. Ben gewoon heel erg benieuwd. Vooral benieuwd naar het herstel natuurlijk. Aanstaande maandag voor de tweede maal bloedprikken zodat ze de juiste zakken bloed klaar kunnen zetten voor de operatie. De envelop ligt klaar met buisjes ligt klaar. Hmmm, iets confronterend. Anderzijds een standaard procedure. Woensdag ochtend (de dag voor de operatie) krijg ik te horen op welk tijdstip de operatie plaats zal vinden. Dan brengt Theo me donderdagochtend naar het Maxima Medisch Centrum in Eindhoven. Het wordt wel heel 'echt' nu ik daar zo bij stilsta.
Herstellen in Kroatie
Vragen voor na de operatie heb ik al keurig opgesomd. Het herstelschema dat ik heb gekregen is te algemeen. Daar kan ik dus niet heel veel mee. Tweeenhalve week na de operatie mag ik langzaamaan weer wat beginnen met bewegen. We zitten tegen die tijd heerlijk in Kroatie op de camping aan de kust. Kan ik eens een andere dimensie van de vakantie ervaren. En dat is heel veel RUST. Sporten mag dan nog niet en dat zal ik in de combinatie met vakantie dan maar als gunstig zien. Al kijk ik er zo enorm naar uit om straks weer eens echt lekker te gaan knallen:)
Operatie 2
Wanneer ik goed herstel van de operatie/vaatreconstructie kan/mag ik na 2 maanden weer alles doen wat ik wil. Dan is het conditie opbouwen en kijken of de vaatreconstructie aan de linker zijde het gewenste resultaat heeft gegeven. Omdat ik aan de rechter zijde ook een vernauwing heb van minimaal 25%, moet ik ervaren in hoeverre deze mij nog hindert in mijn sportbeoefening. Wanneer deze hinder te groot is, dan zal ik in december of januari voor een tweede operatie gaan. Dat is allemaal nog even afwachten.