Mijn laatste blogbericht dateert alweer van 5 maanden geleden toen ik de eerste triathlon weer deed na de operatie aan mijn liesslagader. Dat is lang geleden. Pas nu weer een bericht over een prachtige cross duathlon waarin ik flink heb gestreden. De Feanster Cross Duathlon (FCD). Een goede wedstrijd richting, hopelijk, een goed seizoen 2016 waarin mooie events staan gepland.
Laatste maanden
Na een geweldige 3de plek op de cross triathlon in Renkum (3 maanden na mijn operatie) volgden zeker nog wel een aantal wedstrijden. In september 2015 het NK op Ameland waar ik de titel bij de dames 40+ mocht veroveren. Daar was ik super blij mee. Ook deed ik in oktober de cross duathlon in Nijverdal nog als voorbereiding op het NK cross duathlon in Valkenburg. Maar toen Valkenburg zich meldde, was ik op en heb ik me afgemeld. Een emotioneel zwaar jaar waarin de start al heel verdrietig was na het plotseling overlijden van mijn lieve zwager; mijn scheiding; twee verhuizingen; een zware operatie; het zoeken naar een nieuw ritme met mijn nieuwe liefde en onze 5 kids naast mijn onderwijs en onderzoek bij Sportstudies; het had allemaal wel zijn tol geeist. Dus heb ik eerder dan gepland extra rust genomen. Het herstel van mijn rechter been na de operatie in juni aan mijn slagader was verder helemaal goed verlopen. Al liet (laat) mijn linker been die in juni 2013 werd geopereerd nog wel wat vage klachten na. Op Ameland liep ik in december 2015 weer mijn eerste wedstrijdje (10km) tijdens de Adventure Run. Ik was verheugd door de mooie prestatie die ik neerzette op dit zware parcours met een 5de looptijd van de 992 dames.
Feanster Cross Duathlon
Na een goede 10km tijdens de Ameland Adventure had ik wel een goede boost gekregen. Dus het mikken op een goede FCD was realistisch. Ook de kilometer zwemtest waarin ik, in een periode dat ik maximaal 1x per week zwom, zomaar 16:23 klokte, gaf mij de juiste spirit. Toch kreeg ik het ritme in de trainingen niet echt goed te pakken. Daarom mezelf maar gegund om op gevoel te trainen. Lijf moe, dan rustiger korter of niet trainen; Hoofd geen zin, dan niets forceren. Hierdoor begon ik met enige onzekerheid aan de Feanster Cross Duathlon. Hoewel ik de weken voorafgaand aan de FCD een goed blok met AD trainingen heb kunnen doen, had ik met fietsen weinig intensief werk gedaan. In de Kerstvakantie 3 mooie tochten van 50, 60 en 70km. Maar dat was allemaal tempoduur. Go with the flow. Ik had wel super veel zin in de wedstrijd.
De wedstrijddag zelf was heel miezerig. De dagen (zeg maar weken) ervoor had het veel geregend. Het parcours zou dus heel nat (lees: modderig) zijn. En dat was het. Op basis van het wedstrijdverloop over de korte afstand besloot de organisatie het fietsparcours in te korten tot 3 ipv 4 rondes. Dan werd het 8km crossloop, 15km ATB en 4 km crossloop. Hmmm. Ik was benieuwd. Ik moet het op dit parcours meestal van mijn fietskwaliteiten hebben. Bij de dames een mooi deelnemersveld. Ik had al even gekeken dat er voor mij een klassering tussen plaats 3 en 5 in zou moeten zitten. Trudy Veenstra en Laura Hak zouden wel strijden om de plaatsen 1 en 2, dan bleef er voor Geke, Yvonna en mij de plaatsen 3, 4 en 5 over. Plaats 3 dan moest ik echt sterk zijn.
Eerste run 8km. Ik zat mooi voorin tijdens de start. Ik was goed weg en had een goed beeld van de positie waarop ik liep. 4 rondes van 2km. En het was bagger. Echt bagger. Nu hoort bagger bij de cross. Maar dit was een soort van overtreffende trap. Maar goed, de bagger is voor iedereen gelijk. En we hadden het geluk dat het verder niet regende waardoor het lichaam beter op temperatuur te houden was. Ik liep gedurende de eerste run steady op een 4de positie. Maar ik zag ook dat de dames voor mij iedere ronde verder uitliepen. Het lopen ging goed. Wel heel zwaar doordat je op sommige plekken tot je enkels in de drek zat. Maar ook wel kicken deze zware omstandigheden. Ik hou d'r wel van. Op een kleine minuut achterstand van Geke wisselde ik als 4de dame en ocht mijn loopschoenen voor de ATB wisselen. Niet dat dat nu sneller ging hoor. Mijn output gaf weer dat het tempo van mijn eerste run sneller was dan het gemiddelde tempo tijdens het ATB-en. En dat was niet vreemd.
Het parcours was al volledig aan gort gereden. En iedere ronde werden de sporen in de modder dieper. Sommige plekken kon je gewoon echt niet fietsen en was rennen met de ATB aan de hand de enige optie. 3 rondes van 5km biken. Ik had het vizier op Geke. Ik zag dat ik op haar inliep. De eerste ronde liep ik zo'n 20-30 seconden in. Datzelfde gebeurde in de 2de ronde. Zo kon het dat ik begin 3de ronde Geke in kon halen en de 3de positie bij de dames mocht overnemen. In mijn hoofd was ik al druk aan 't rekenen. Gemiddeld zo'n 25 seconden per ronde. Dat betekent, wanneer we beiden met hetzelfde tempo blijven fietsen ik zo'n 20 seconden voor Geke begin aan de laatste 4km lopen. Dat zou net wel of net niet genoeg zijn om de 3de plek te behouden. Dat zou een hele scherpe strijd worden. Ik mocht op de ATB dus geen moment verslappen en kijken hoeveel winst ik nog uit het fietsen zou kunnen halen. De eerst winst kreeg ik heel eenvoudig. Door een foutje van Geke belandde ze naast het bruggetje in het water. Zo kreeg ik ineens zo'n 30 seconden cadeau. Dat maakte wel dat ik even minder scherp was. Maar toen ik Geke toch weer wat dichter zag naderen, was ik weer scherp. Met een voorsprong van een seconde of 30-40 begon ik als derde dame aan de laatste run van 4km. Ik zag Geke amper dichterbij komen. En hoewel ik de eerste ronde nog goed gas op had, liet ik het gas de laatste ronde ietsje los en mocht als derde dame achter Laura Hak (2) en Trudy Veenstra (1) finishen. Ook super trots op Marcel die in het herenveld een mooie 5de plaats haalde zonder dat ie daar dan ook nog specifiek voor traint :s. Dus heerlijk opgevangen bij de finish.
De derde plek tijdens de wedstrijd voelde even mooi als de winst die ik 2 jaar geleden had tijdens mijn comeback na mijn eerste operatie. Altijd motiverend om het podium te halen. Helemaal tijdens een wedstrijd van onze eigen club. Jongens van de organisatie bedankt voor al jullie werk. Ook alle vrijwilligers (zeker ook de taartbakkers) bedankt! John Veenstra bedankt voor de mooie foto's tijdens de FCD!
Future Plans
Na de FCD had ik heel graag mee gedaan tijdens de cross duathlon in Norg. Helaas zorgde griep ervoor dat ik daar niet gestart ben. Maar de plannen die er liggen voor komend seizoen zijn inspirerend genoeg om super vrolijk te worden en weer een mooie nieuwe opbouw periode van trainingen in te gaan.
