zondag 5 januari 2014

5, 4, 3, 2, 1..... sterker en sneller

5 Wedstrijden in 4 weken, nog 3 wedstrijdverslagen tegoed uit 2 weken vakantie met 1 focus: sterker en sneller worden in 2014. Het gevoel in mijn geopereerde been is na de reconstructie van mijn liesslagader (27 juni 2013) beter geworden. Nu, na een half jaar, ben ik bijna op mijn 'oude' niveau, maar blijven de beperkingen aanwezig (eerdere verzuring door minder zuurstof en meer spierpijn). Maar ik word nog iedere week sterker doordat mijn motivatie groter is dan ooit en ik mentaal alleen maar sterker ben geworden door het afzien van sporten met pijn. Met mijn focus op de komende cross duathlons (Heerenveen, Norg, Wierden) heb ik hard getraind en daarvoor (cross)wedstrijdjes gebruikt om tempohardheid aan te pakken. Afgelopen 2 weken Kerstvakantie was goed voor 5 zwemtrainingen (waaronder 100*50 :) FUN), 6 ATB trainingen, 6 looptrainingen (waarvan 3 wedstrijd) en een koppeltraining.

Winnares cross St Nyk
Zaterdag 4 januari liep ik de Mildamcross (11.2km). Altijd lekker zo net in het nieuwe jaar. Het weer was schitterend. Even anders dan de winter van vorig jaar. Nu graad of 6 met waterig zonnetje. Mooi vooraan op de streep kon ik starten op het zeer modderige parcours. Ik zag 1 dame voor me, die ik binnen een kilometer al voorbij kon. Maar ze bleef me op de hielen lopen en dat moedigde mij wel aan om goed tempo te houden. 500 meter voor het einde van de eerste ronde (5.6km) zette ze een versnelling in en rende naar de finish. Niet aangehaakt want ik mocht nog een rondje. Het veld was mooi uit elkaar getrokken waardoor de betere stukken in de modder meer zichtbaar waren. Dat liep dus iets meer ontspannen. Ik keek schuin over mijn schouder of ik al een volgende dame aan zag komen lopen. Maar weinig te zien. Ik besloot iets meer in de comfortzome te lopen. De echte training had ik de eerste ronde al wel gehad. En de wedstrijdjes van de afgelopen weken zaten ook al flink in mijn benen. Dus de blubber door, maisveld over en de laatste kilometers aftellen. De 11.2km volbracht ik in 52:30 met een ruime voorsprong van 2 minuten op de nummer 2. Voldaan:)


Nog 40 seconden van PR 10km Oliebollenloop Gorredijk
Vijf dagen voor de cross van St Nyk liep ik, nagenoeg traditiegetrouw, de Oliebollenloop in Gorredijk. Waar ik 5 jaar geleden nog startte met zo'n 100 deelnemers en de wedstrijd wel kon winnen, staan inmiddels 1000 deelnemers aan de start. Dames die 35 minuten op de 10km lopen he:) Dus helemaal gaan voor mijn eigen wedstrijd. Ik wilde erg graag onder de 42:00 lopen. Mijn snelste tijd ooit op de 10km haalde ik hier 2 jaar geleden tijdens de oliebollenloop en was 41:59. Op dat schema ben ik ook vertrokken en dan maar kijken waar het schip strandt. De eerste kilometer in 4:06. Dat was netjes volgens schema. De opvolgende kilometer in 4:08. Dus goed op tempo. Het was mooi weer, maar op het open parcours waaide het nog best pittig. Ik zorgde ervoor om in het spoor te blijven van andere lopers om zo de wind zoveel mogelijk te laten breken. Het lopen voelde goed en de 5km kwam ik door in 21:01. Ik moest dus de tweede 5km sneller lopen dan de eerste 5km. Met de wind schuin mee in het tweede deel zou dat nog haalbaar zijn. Maar na 6km kon ik het tempo niet meer zo hoog houden en zakte in. Ik verloor ruim een halve minuut in het tweede deel van de loop en finishte zo als 10de dame de 10km in 42:38. Tevreden? Jazeker. Natuurlijk wilde ik graag mijn PR verbreken. Wie wil dat niet? Realistisch. Ja het doel om mijn PR de verbeteren was realistisch. Wanneer er wat minder wind was geweest en ik meer rust had genomen in de dagen vooraf aan de wedstrijd, dan had het best gekund. Maar nu, exact 6 maanden na mijn operatie ben ik super blij met een tweeen-veertiger op de 10km. Concreet: 4 seconden per kilometer sneller lopen. Dan kom ik aan mijn PR. Dat moet wel gaan lukken.

Noord Nederlands kampioen V35+
In de triathlon hoor je bij de masters wanneer je 40+ bent. In de atletiek ben je al master op de 35ste. Was het andersom geweest dan had ik in december tijdens het NK cross duathlon nog zilver behaald. Nu mocht ik tijdens de Kerstcross in Oranjewoud als eerste 'oude' dame finishen. Het werd een wedstrijd met dubbel gevoel. Vorig jaar rond deze tijd ging het erg slecht met mijn been. Ik had toen enige tijd rust genomen en wilde op de Kerstcross 2012 ervaren hoe het ging met de klachten. Ik ben toen na 1 rondje van 2km uitgestapt omdat mijn been zo vroeg verzuurde en ik amper tempo kon houden. Nu een jaar verder revanche. Ik wilde knallen. 3 x een rondje van 2km, met in elke ronde het Woutersbergje. Ja, we hebben hier ook een berg in Oranjewoud #haha. Er stonden snelle dames aan de start uit Drachten en Groningen. Ook hier weer gekozen voor mijn eigen race. Die hield in: 4km knallen en daarna kijken wat je over hebt. So I did. Die eerste 4km voelden mijn benen erg sterk. Technisch ging het lopen goed; het bergje was prima te doen en ik kon mijn tempo goed vashouden. De laatste ronde zakte ik iets in vanwege vermoeidheid. Linker bilspier verzuurde volledig. Maar met goed tempo kon ik als eerste 'oude' dame finshen en 9de overall. Satisfied!