Op zaterdag 27 juni stond ik eindelijk weer eens aan de start van een triathlon. Dit keer in Stiens. Fijn dichtbij huis. Omdat ik van februari t/m april zeer weinig had getraind (veel tijd doorgebracht tijdens ziekenhuis- en revalidatie periode van mijn moeder nadat ze een ernstig auto ongeluk had gehad) was ik nog niet toe aan een wedstrijd. Maar nadat ik in mei de frequentie en intensiteit begon op te schroeven, kreeg ik ook wat meer behoefte om een wedstrijdje te doen. En met een nieuwe tri-fiets was dat een extra stimulans.
De wedstrijddag kenmerkte zich door zomerse temperaturen. Dat vind ik over het algemeen wel aangenaam omdat je dan zo relaxed te water kan gaan en niet hoeft te blauwbekken van tevoren. Tesamen met Theo en Jona (Mart en Maud wilden niet bij mama kijken) vertrok ik op tijd richting Stiens. In september vorig jaar deed ik m'n laatste wedstrijd op Ameland. Maar de laatste wedstrijd op de weg dateert uit 2005. Spannend dus weer.Erg gezellig om menig atleet weer even te spreken en voldoende tijd om het PF te verkennen. Vanwege de warmte zo laat mogelijk mijn wetsuit aan. Maar ik shockeerde mezelf even toen ik tijdens het aantrekken de hele naad bij de schouder opentrok. Flink balen maar niets aan te veranderen. Het zwemmen ging redelijk. Maar vooral in het begin vond ik het gat in mijn pak erg storend. Na een vlotte wissel sprong ik op de fiets en kon eindelijk eens even de pedalen gaan voelen. Er stond nog wel een pittig windje zo tussen de weilanden. Maar het fietsen ging niet onaardig. Eerste ronde was het even inkomen, de tweede en derde ronde gingen prima en tijdens de laatste fietsronde keek ik al wel uit naar het looponderdeel. Ik had gezien dat mijn HR tijdens het fietsen niet erg hoog te krijgen was. Ik wijt dit aan te weinig intensieve fietstrainingen en onvoldoende gewenning op mijn fiets. Benieuwd hoe dit met het lopen zou gaan.
De 4 rondes lopen in Stiens werden met het verstrijken van de tijd steeds heter. Ik merkte dat ook in de eerste 2 rondes van het lopen mijn HR toch niet op het level kwam wat ik gewend ben. Maar in de 3de en 4de ronde wilde ie wel goed omhoog. Mogelijk dat de sportdrank tijdens het fietsen onvoldoende uit mijn maag kon ledigen vanwege andere fietshouding en ik tijdens het lopen dus niet voldoende energie had. Enfin. Omdat ik aan 't stuivertje wisselen was met Geke Venema, wilde ik het motertje ook nog wel extra laten werken.
De eerste dame (Stefanie Bouma) finishte in 2:11:48. Ik finishte 17 minuten later als 5de dame in 2:28:49. Wel tevreden.
