Weer symmetrisch: Tri-Ambla Here we come!!!

Het is nu twee weken geleden dat ik ben geopereerd aan mijn rechter liesslagader. Nadat  op 27 juni 2013 mijn linker liesslagader was gereconstrueerd, was 2 juni 2015 de rechter kant aan de beurt. Met in mijn achterhoofd de succesvolle operatie van twee jaar geleden, waarna ik een jaar heel succesvol heb kunnen sporten, ging ik relaxt de operatie in. Ben nu weer symmetrisch ;)

Op dinsdag 2 juni om 4:30 de wekker zodat we om 5:00 in de auto richting Veldhoven konden vertrekken. Ik moest om 7:00 nuchter aanwezig zijn voor de voorbereidingen op de operatie. Medische status nog even doornemen, bloeddruk en temperatuur meten, bloedprikken en infuusje plaatsen, aders op been aftekenen om bruikbaar materiaal voor de reconstructie te kunnen gebruiken en om 8:15 werd ik de OK opgereden. Nadat we de MRA beelden nog even hadden bekeken werd ik onder toeziend ook van zeker 9 artsen/assistenten/verpleegkundigen in slaap gespoten.



De operatie

Uit mijn bovenbeen werd een vat gehaald wat werd gebruikt als lichaamseigen materiaal om mijn liesslagader te verwijden. In totaal haalden ze 12 cm ader uit mijn bovenbeen en werd mijn buik opengesneden om de liesslagader te reconstrueren. Omdat de vernauwing niet tot diep in de lies doorliep (zoals wel het geval was bij de vorige operatie), hoefde ik maar 1 incisie in mijn buik. Met het betere 'knip en plakwerk' heeft Dr Bender het stuk ader uit mijn been, in de slagader van mijn liesslagader geplaatst zodat deze minder nauw is. Opvallend en zeldzaam was dat ook om de buitenkant van mijn liesslagader een grote hoeveelheid bindweefsel was gegroeid die als een soort koker om de slagader zat. Dit belemmert de mogelijkheid van de slagader nog extra om uit te zetten. Vakkkundig is het bindweefsel aan de buitenzijde dan ook verwijderd.

Om 12:15 deed ik mijn ogen weer open op de uitslaapkamer. Beetje duizelig, dat wel. Niet veel later mocht ik naar mijn kamer om verder bij te komen. Een geslaagde operatie volgens de arts. Of het werkelijk geslaagd is kan ik pas over een maand of 4-6 zeggen, wanneer ik helemaal hersteld ben en weer opbouwend heb kunnen trainen.

Revalidatie

De dag na de operatie voelde ik me al prima en kon ik gemobiliseerd worden. Zelf even lekker douchen en mijn eerste stappen in de gangen van het ziekenhuis lopen. Iedere dag het wandelen uitbouwen en de heupen losdraaien om verklevingen in de buik te voorkomen. Het herstel was begonnen. De dag na de operatie mocht het infuus eruit en ook de catheter werd verwijderd. Twee dagen na de operatie werd de drain uit mijn buik gehaald omdat ik maar minimaal wondvocht verloor. Ondanks dat ik wel weer in beweging was, moest ik nog wel dagelijks een trombose injectie en startte ik met bloedverdunners en extra vitamine C. Net als twee jaar geleden mocht ik nu ook weer een dagje eerder naar huis. Dus na 4 nachten verliet ik Veldhoven alweer. Voelde me fit en kon met alle gemak een half uur achtereen wandelen. Toch de 6de dag even iets teveel gedaan waarschijnlijk waardoor een kort momentje van koorts had en me erg vermoeid voelde. Extra rust genomen.

Nu na twee weken voelt het erg goed. De buikwond is prachtig geheeld; bij de incisie in mijn been zit nog een klein ontstekinkje. Ik wandel nu dagelijks een uur en ben weer volledig aan het werk, met soms een klein rustmomentje tussendoor. Lijf en hoofd voelen goed en de verdere revalidatie kan doorgaan.

Na 4 weken mag ik weer voorzichtig beginnen met om de dag een kwartiertje hardlopen in Z1. Acht weken na de operatie mag ik alles weer. Met de ervaring van 2 jaar geleden en een flinke dosis motivatie liggen de trainingsplannen alweer klaar. Vier weken volledige rust, 4 weken opbouwen van om de dag een kwartiertje sporten naar iedere dag 1-2 uur sporten (na 8 wken). Dan heb ik nog 7 weken om te trainen voor de Tri-Ambla, het NK cross triathlon op Ameland, dit jaar. Ergens moet je een eerste doel hebben. En hoewel 7 weken trainen voor zo'n zware wedstrijd best kort is, heb ik mijn pijlen toch op de wedstrijd gericht. Te mooi om te missen. Ïn al mijn enthousiasme heb ik me dus gewoon ingeschreven voor de Tri-Ambla. Ervan uitgaande dat het herstel doorgaat zoals nu en een zelfde lijn kent als twee jaar geleden. Ik ga me volledig focussen op dat doel. Zien hoe vlot het lijf weer helemaal fit en in vorm wil komen.

Nu tel ik nog twee weekjes af voordat ik weer een kwartiertje mag hardlopen. Rustig opbouwen. Zoveel zin!! Dus ik zeg: "Tri-Ambla, here we come!!"

Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor het medeleven voor tijdens en na de operatie !