Pijnacker stond zeker niet bovenaan mijn lijstje met cross duathlons "to do". Het parcours trok me niet echt en de lokatie (2 uren rijden) was praktisch ook niet handig. Maar op een NK moet je staan als cross atleet. En dus op naar Pijnacker.
Ik had een aantal mooie trainingsweken gedraaid en de cross duathlon in Nijverdal was goed verlopen en daarmee had ik meer dan voldoende vertrouwen in een goede wedstrijd. Zondagochtend 16 november om 7:15 in de auto voor vertrek naar het Zuidwesten van Nederland. Onderweg regen en regen en regen. Dat hoort bij een cross. Dat is heerlijk. toch heb ik het bij de start het liefst droog. zat er niet in vandaag. Ook op het parcours zouden we geen droog stukje tegenkomen.
Om 10:30 de start. Bij de vrouwen ontbraken wel een paar specialisten, maar stonden er een paar mooie kopstukken aan de start. De strijd zou tussen Riikka en Linda gaan. Doel om daar zo kort mogelijk op te finishen met mogelijk een top-5. Ik had een goed start. Miezerregen, veel modder, weinig wind en een graadje of 10. Ik vond het prima. Na de eerste ronde 2.5km had ik Linda nog inzicht, maar het gat werd gestaag groter. Uiteindelijk een minuut toe moeten geven op de eerste run van 5 km. En daarover was ik zeker tevreden. Ik kwam als 5de dame binnen in
het PF. Wederom meest vlotte wissel (het wordt echt mijn specialiteit langzamerhand) en begon als 4de dame aan het biken. Kijken of ik verschil kon maken. Vol op de trappers, diep in de modder. Het voelde heerlijk. Lekker raggen, voldoende grip en hier en daar wat glibberen en glijden. Tijdens klimmetje op de trap een beetje verkeerde draai waardoor de last die ik in de rug had, wat prominenter werd. Balen. Iets gas terug en niet meer trekken aan de rug. Betekende iets aan power inleveren. Ik moest 2 dames laten passeren en kon niet aanhaken.Door de modder en de regen werd ik na een uur toch wat koud. Was even zoeken naar het juiste ritme. Maar zodra mijn Fate echt weer diep in de modder zakte moest het lichaam zo enorm werken dat ik wel weer warm werd. Het verwachte saaie parcours, was door de heftige regenval een enorm uitdagend moddercircuit geworden. Zwaar genieten! Na snelle wissel als 6de dame aan de laatste run begonnen.
Geen dame in zicht voor me en ook niet achter me. Dus scherp blijven en de race op tempo uitlopen en niet forceren. Mooie wedstrijd genoten en als 6de dame op het NK mogen finishen. Content mee. Nu weer even bouwen en op naar het crossseizoen eind januari. Heerlijke sport en weer met volle teugen kunnen genieten! Bedankt o.a. Jeroen Tibbe (e.a.) voor de mooie foto's.
