.....want zo voelt dat wanneer ik net de naalden weer in mijn bilspier heb gehad en de volgende dag ga hardlopen:) Sinds november heb ik tijdens het lopen pijn in kuit, quadriceps, hamstring en bil. Hoofdzakelijk links, maar rechts is ook niet geheel soepel. In het begin is het altijd even een paar weken doorsporten om te kijken of het vanzelf weggaat; dat het een aanpassing is van het lichaam, of toch wat serieuzer.
Na een rustperiode van half september tot begin oktober, begon ik half oktober de omvang van de trainingen weer wat uit te bouwen. In november af en toe een schepje bovenop de intensiteit omdat de Adventure eraan kwam. In die periode kreeg ik regelmatig het gevoel dat er een heel strakke kous om m'n kuit zat die steeds strakker werd aangetrokken. Heel vlot daarna volgende klachten van snelle verzuring danwel vollopen van quadriceps, hamstring en bilspier. Heel vervelend. Klachten waren wel herkenbaar met de klachten die ik in het voorjaar van 2012 ook had gehad en symptomatisch had laten behandelen. Toen tijdens de crossloop van 10km in Mildam ik zo beperkt werd in het lopen door m.n. een scheurende pijn in de quadriceps besloot ik maar even wat gas terug te nemen. De Adventure run 21.1km afgezegd en de fysio bezocht. Een overbelaste bilspier. Dus de naalden werden gepakt en middels dry needling proberen de pijnplekken weg te halen.
In die periode kon ik prima blijven sporten. Duurtrainingen waren nog redelijk uit te voeren. Wel nam de uitstraling in been richting teen toe. Vreemd genoeg voelde ik de belemmeringen in de spieren (kuit, quadriceps, hamstring) hoofdzakelijk in het linker been, maar de uitstraling veel meer in het rechter been. Verder onderzoek en behandeling vonden plaats. Naar de sportarts voor diagnose, naar de masseur om compenserende spieren te laten masseren.
Geweldig team
Nu al bijna 2 maanden verder. De sportarts vond een blokkade in het SI gewricht en de fysio en masseur zien beiden een overbelasting in de piriformis en omliggende diepe bilspieren. Daarom behandeling ook aangepast en geintensiveerd. Januari klokt 9 afspraken bij de fysio, 1 bij de sportarts en 2 bij de sportmasseur. 1 x per week lig ik bij Bernard (fysio) op de (pijn)bank die middels dry needling de triggerpoints aanprikt om daarmee de spanning op specifieke plekken in bil maar ook hamstring, kuit en quadriceps te verminderen en me kraakt om het SI gewricht vrij te maken. Pijnlijk, echt. Prikjes geef ik niets om, maar als het prikje dan net op het juiste plekje komt, dan voelt het soms alsof er een mesje in mij snijdt en komt er soms een electrische uitstraling vanaf de plek. 1-2 x per week bezoek ik Chris (fysio): niet alleen de symptomen maar ook de oorzaak aanpakken en dus in de red cords verder werken aan core-stability. Chris heeft zoveel kennis en ervaring in de rompstabiliteit en kan net die juiste nuances in houding aanbrengen. Heel sportspecifiek. Begin Januari Baukje (sportarts) bezocht en in februari weer terug om progressie te bekijken of verder onderzoek; Hans (masseur) werkt middels sport- en triggerpoint massage om hele lijf en leden soepel te krijgen en te houden. Dan lig ik zo 2 uur op die bank. Ontspannen? Nee hoor, ook pijnlijk zo nu en dan. Maar doordat ik weken/maanden lang zo aan m'n lichaam heb lopen trekken en een zwaar seizoen 2012 heb gehad, valt er voldoende oud-zeer weg te masseren. Wel super dat zoveel vakmensen me kunnen helpen met m'n klachten. Wel heel blij mee:)
Ik denk dat ik het dieptepunt zo'n beetje heb gehad, maar ben nog steeds erg beperkt in het sporten. Duurtrainingen met lopen en fietsen gaan best prima. Tot een HR van 145-150 is er weinig aan de hand. Heel kort werk (100m versnellen) en core stability geven ook geen klachten. Zwemmen gaat uit de kunst. Laatst zomaar een PR. Maar ik wil ook zo heel erg graag weer lekker volle bak lopen en fietsen. Daar blijft de beperking zitten. Zeer waarschijnlijk zorgt de overbelaste bilspier voor verdrukking van zowel zenuwbanen (o.a. de ischadus) als bloedbanen die naar het been voeren (http://www.triggerpointboek.nl/sciatica.htm). Hierdoor worden de beenspieren niet maximaal aangestuurd, ervaar ik uitstraling en krijgen de spieren onvoldoende zuurstof door beknelling van bloedvat(en). Te weinig zuurstof betekent veel minder energie en vroege verzuring in de spieren. Heel vervelend. Maar het feit dat ik wel gewoon prima aan de basis kan werken en het echte wedstrijdseizoen nog even duurt, stelt me wel rustig. Hoewel het afzeggen van de leuke cross wedstrijdjes wel heel vervelend is. Ik hoop heel stiekem dat ik in maart weer kan doen wat ik wil. Maar ben toch ook wel een beetje bang dat ik tot mei zal moeten wachten. Afwachten maar. Tijd is mijn ergste vijand en tevens grootste vriend.
