Een keer per jaar loop ik een halve marathon. En die loop ik altijd op Ameland. Helaas werd vorig jaar de halve marathon omgezet tot een 10km vanwege ijsplaten op de weg waardoor veiligheid niet gewaarborgd kon worden. Dat betekende dat het alweer 2 jaar geleden was dat ik een halve liep. Ik liep toen naar een eerste plek bij de recreanten in 1:38:45. Nu startte ik in de wedstrijdserie en wilde, ondanks mijn 'out-of-season' mijn PR (op dit parcours) wel verbreken. Ik had geluk, want ik kon daarvoor gebruik maken van een persoonlijke haas in de persoon van Mark Groeneweg.
Op de vrijdag voor de Adventure naar Ameland vetrokken. Jona (mijn jongste zoon) bedacht de dag ervoor nog dat ie de kidsrun wel wilde rennen omdat zijn meester ook meedeed aan de Adventure. Daarom gingen we gezellig met z'n tweetjes. Jona liep een super tijd op de 2km van 9:27.
Om 13:45 was het de beurt aan zo'n 1000 atleten om de 21.1km te rennen. Na een aantal buien in de ochtend, troffen we het met droog weer. Wel stond er een stevige wind die het op de laatste 8km nog wel eens moeilijk kon maken. Maar het betekende wel dat we op het strand de wind schuin in de rug zouden hebben. Voor de start had ik afgesproken met Mark Groeneweg. Mark had aangeboden mij te hazen. Omdat hij zelf een een blessure had en toch niet voluit kon gaan, had hij op deze manier toch een doel. En dat doel was om mij naar een goede eindtijd te pacen. Het startschot klonk en ik was goed weg. De van Heeckerenstraat door vol met publiek is een enorme boost om het bos in te gaan. Het bos is pittig; komt binnen een paar honderd meter. En als je onbeheerst loopt dan kun je direct flink verzuren. Gelukkig hield Mark een mooi tempo en zette gelukkig niet extra aan bij alle klimmetjes die we tegenkwamen.
De eertste 3 kilometer ging exact op tempo van het schema. Tijd om het strand op te gaan. Windje mee en mooi in één pas met Mark. Mijn benen voelden goed en ik had een prima gevoel over de komende kilometers. Voorbij de opgang Nes gauw een kopje thee (wat fijn de luxe van een haas die zelfs m'n drinken aanpakt en aangeeft;)). Vanaf Nes werd ook het strand serieus zwaarder. Het zand was zacht en je zakte relatief diep in het zand weg. Het bleef fijn gaan. Bij paal 17 het strand af. In mijn achterhoofd de strandopogang van Noordwijk (6 weken geleden); Nou, daar was dit een eitje bij. Maar nadat het strand via de mulle zandopgang wordt verlaten komt er direct de Bure Blinkert die moet worden bestegen. Mark hield fijn tempo; hield mij goed uit de wind die op dit stuk van het parcours z'n parten begon te spelen. Op naar het Oostbos voor thee en sportdrank. 
Van het Oostbos via Klein Vaarwater richting de Kooi. Wetende dat de zware kilometers langs de dijk door de Miede tegen de wind in nog moeten komen. Maar ik voelde geen heftige vermoeidheid in mijn benen. Het voelde goed al wist ik dat een streeftijd van 1:35 niet meer haalbaar zou zijn. Ik liep fijn uit de wind achter Mark. Wat een luxe situatie! De laatste 3 kilometer kwamen in zicht. Een versnelling zat er niet in, maar consolideren was prima. De laatste drankpost in het Centrum van Buren. De geluiden uit de luidsprekers in het centrum van Nes waren al hoorbaar. Kilometers aftellen. De laatste paar honderd meters nog iets aanzetten; het laatste stukje energie eruit knallen. Ik finishte in 1:36:46. Een prima tijd en 5de dame V35+ binnen een minuut! van nummer 3. Close. Maar een voldaan gevoel over mijn prestatie.
Respect voor Johan Noorderbrug, mijn loopmaatje, die wederom het goud bij de H60+ in de wacht sleepte in een tijd van 1:33:06. Verder respect voor alle andere lopers, speciaal de leden van AVHeerenveen. Maar grote dank, respect en waardering voor wederom een zeer strak en goed georganiseerd evenement van de Stichting Sportpromotie Ameland. Tot volgend jaar!
Dank aan Anja Bouwer voor de fotografie!
